დამემგზავრე

Sonntag, 27. Mai 2012

საწყის_სასრული...


ჩემთვის რომ ეკითხათ,
-სად არისო, ამ სამყროს საწყის_სასრული...
დაუფიქრებლად,
შენს თვალებზე მივუთითებდი...
და თუ მხატვრის ფუნჯს,
მხოლოდ ერთხელ ,
მომაწვდიდა  ვიღაც მავანი,
ჩემს გულს მოლბერტად გავშლიდი და
შენს სიმშვიდისფერ სევდას,
კრძალვით ამოვქარგავდი...
თუკი ოდესმე,
გზად შემხვედრი ვინმე გლახა,
ხელგაწვდილი შველას ითხოვს,
თრთოლვით გამთბარი,
უკანასკნელ ძალ_ღონეს არ დავიშურებდი,
რა გამაჩნია...
ანდა რა მაქვს დასაკარგავი...
საწუთრო ჩემთვის  დროებითი სამოსელია,
თუმც არ მჩვევია,
საუნჯეთა თელვა ფეხებით...
სიყვარულია,
ამ სამყაროს საწყის_სასრული,
და უფალივით,
მხოლოდ ლოცვით თუ შევეხები...
როგორც დაყუდებული ბერი კლდეში,
სტრიქონებში  გავიხიზნები,
რადგან
არაფერი მაახლოვებს უფალთან ისე,
როგორც ლოცვა და  სათუთი ფეთქვა რითმების...
და როცა მკითხავენ...
-სად არისო,  ბედნიერება...
შენი გულისკენ,
გზას არავის მივასწავლიდი...
მხოლოდ იმისთვის მოვედი ქვეყნად,
რომ ჩემი სული,
სანთელივით დამენთო შენთვის...
26.05.2012

Mittwoch, 9. Mai 2012

* * *



არ მინდა,

უშენობა არ მინდა,

სიცოცხლეს,

ვერ დავიწყებ თავიდან,

წამიდან,

დღესაც  რომ უგულოდ  გაცივდა,

წავიდა,

ცხოვრება უფერულად  გავიდა,

ნატვრიდან,

გულის უხილავი კარიდან,

ჩემიდან,

შენამდე მანძილი არ მინდა,

მაღირსე,

ცრემლი ამომიშრე თვალიდან,

გაიგე,

ოცნება გახელდა, გაგიჟდა,

მჭირდები,

ფიქრზე სანთელივით მანთიხარ,

დამინდე,

სულის კივილამდე მაკლიხარ...

არ მინდა,

უშენობა არ მინდა,

სიცოცხლეს,

ვერ დავიწყებ თავიდან...

24.04.2012

მეგობარო!


მძიმე ყოფილა ცხოვრების გზა
ძალზე უდრეკი,
არ დაუჩოქო!
წინ გასწიე !
მარად ნეტარო,
სიცოცხლე  მწარე  შარბათს გასმევს ?
ნუ ემდურები...
წყაროვ, არ შედრკე
ჭიუხიდან გადმომჩქეფარო...
დალიე ღვინო შეიგრძენი
სამყაროს დენა,
ვერ მოგერიოს ეს საწუთრო
თუნდ მიგატოვონ,
ფიალა სწრაფად გამოსცალე,
არ აჰყვე სევდას,
განსაცდელისას მეგობარი
ღვინოა მხოლოდ...
როს დაგანთხიოს დღეს ცხოვრებამ
ასპიტის გესლი,
არ დაუჩოქო!
არ დანებდე!
იწამე ერთი:
-ესაა მხოლოდ წუთისოფლის
ტკბილი შარბათი,
რასაც ეიგრძნობ იგი არის
შენი...
 დასრულდა...
რაც აქ დაგრჩება, ამ ქვეყნიურს
ნუღარ დანატრი,
მას ვერ შეწვდები, გვიანია,
შთანთქა წარსულმა...
არ შედრკე არსად მეგობარო,
დარდი დამალე!
არ აგრძნობინო ამ ცხოვრებას
თუ რამე გტკივა!
დატკბი სიცოცხლით და
დაცალე თასი სანამდე,
მიწისგან ქმნილი
მიიქცევი ისევე მიწად!