პოეტესა

მაპატიეთ...

არ ეწევით,  ქალბატონო?

გაოცება ვერ დაფარა მორიდებამ,

ინებეთ და პოეტურად გავაბოლოთ,

დღეს თრიაქი ლექსებივით  მოგიხდებათ...

– კვამლით არ მსურს გავაჯერო ეს სამყარო,

და ბახუსით კრთომამ დამაზიანოს,

ეშმაკეულს სული როგორ ეთაყვანოს,

როცა სიტყვა მერცხალივით ფრთიანობს...

– არ ვეწევი სიგარეტს...

და სტრიქონები

ჩემში მაინც, პეპლებივით ფარფატებენ,

მის ფესვებში  დელტასავით ვიტოტები,

ბროლნამსხვრევებს ვაციალებ, ათასფერებს...

დაგაბნიეთ...

მხოლოდ ღიმი მოგეფინათ,

აგერ, უკვე საუბარში დაგვიღამდა...

მომიტევეთ, მოკასკასე პოეტესას,

თუ ფიქრებთან  შემოგისწროთ გარიჟრაჟმა...

                                                                                 13.04.2011