სიამაყე?

- ჩემი სამკაულია...

განა ვინ ვარ?

- ფშავლის ქალთარაფერა...

მორჩილება?

-მხოლოდ უფლის მწყურია...

ქედუხრელი?

- რა ვქნა, მთამ დამიფერა...

/მაია გონჯილაშვილი/

სიზმარ(ეული)

ცრემლი მიკოცნის ანთებულ ღაწვებს,

ძაღლივით, გულ_მკერდს მილოკავს დარდი,

ბედის ვარსკვლავი მთვარესთან მაწვენს,

და გაუხარელ პატარძალს ვგავდი...

ფიქრის სარეცელს გამიშლის ღამე,

ყველა სურვილი ცოცხლად  დავმარხე,

სიზმარ(ეული) ცრემლები ვღვარე,

როგორც მშობელი დედის კალთაზე.

წყურვილს ვერ მიკლავს ალერსით მთვარე,

ტკივილი თვალებს ამიწყლიანებს,

როგორმე შევძლო,  ვნებებით მთვრალებს,

უნდა გავექცე, ღამის წყვდიადებს...