ვერ გაგიმეტე

 მედუდუნება  ბუხარი,

რას რა მიყვება ნეტავ...

თითქოს მაქეზებს, უთხარი,

გულიც საგულეს კვნეტავს...

რა ვქნა, არაფერ გამომდის,

შეჩვეულ  ფიქრებს ვართავ,

ცეცხლ მოკიდებულ კუნძივით,

დავიფერფლები ალბათ...

მერე  გამფანტავს ნიავი,

ნისლივით გამფენს მთაში,

უკვალოდ ვიხეტიალებ,

ლექსის სარეცელს გავშლი.

მოვალ წვიმად და პირ–სახეს

ცის მარგალიტით დაგბან,

შენს ნაფეხურებს მივაგნებ,

შლეგივით შევძრავ მთა_ბარს...

ვიცი, საწუთრო ვერაგი

ნაოჭს აგიჩენს წარბთან,

ვერ შეგეყარე, უთქმელი

გრძნობა მერევა წარმართს… 

ნიავი გადაგივარცხნის

თმაში გაჩენილ ზამთარს,

სამზეოს, სიყვარულისთვის

ვერ გაგიმეტე, რა ვქნა...