უ ფ ე რ უ ლ ა

                                                                           „ამ ყვავილს ზებუნებრივ ძალას ვანიჭებდი: მეგონა,

 თუ სადმე ვიპოვიდი, მივწვდებოდი და მოვწყვეტდი, 

ყველა ნატვრა ამიხდებოდა“...

შოთა არაბული

მთის კალთების

მოციალე შვიდი ფერის

სილაჟვარდეს ,

ჩემს ფურცლებში გავშლი,

ქარაფებზე

ყელს ვიღერებ კეკლუცად,

უ ფ ე რ უ ლ ა ს

მეძახიან მთაში...

შემწვდები და
ყველა ნატვრად აგიხდები,

არასოდეს

აგერევი სხვაში,

ფიქრს აგირევ

და სურვილად გაგიხდები,

უ ფ ე რ უ ლ ა ს

მეძახიან მთაში...

ჩემი მქრქალი

გამჭვირვალე ფურცლები,

დაუნდობელ,

იდუმალ ჟინს აშლის,

საძებარში

მოგატარებ  მწვერვალებს

უ ფ ე რ უ ლ ა ს

მეძახიან მთაში...

11.11.2010