ხვარამზეობა

ქართა თანმდევი სიო ვარ,
ხან ბარისა და ხან მთისა,
ავეღეტები საწუთროს,
ჯავრი მკლავს უკუნ ღამისა...
მეცა ვარ ერთი ქალშავა,
ფშაველს მიხმობენ გვარითა,
მზის სხივებს ავდევ მეგზურად,
უკუნი ღამის ჯავრითა...

წაბლას ფეხმარდი ჯირითი,
მთათ ჩაეშლებათ კალთაში
ამოვანათებ ივრისპირს,

მზე_მთვარეს ვიწნავ დალალში...
თოლთ მაპარებენ  ტოლები,
ერთურთსა ჰკითხვენ ვინ არი?..
მე შენ დაგეძებ  სიცოცხლე
მარტუას რაად  მინდარის...
მაგხელავ?..
ისრე გშორდები
რო იორ თავქვე მდინარი...