* * *

გადის დრო,

ტიალი ცხოვრება,  წამია...

აღარად

დაგიდევ დღეს  ზეცას დარდიანს...

მალულად

დაჰხელავს ცრემლებს წამწამი და

 უფერო

დღეებიც  ნისლებად დადინდა...

...და ეს დრო,

ტიალი, უშენო წამები,

ნეტავი

იცოდე, რარიგად დამღლიან...

...და როცა

ეს წუთი გულს დაღლის წამებით

და მზე

ჩასვლისას ცას ტოვებს დამღიანს,

როდესაც

სიცოცხლეს სიკვდილი ნაკლად აქვს,

მშობლიურ

ბილიკებს ხვალ ვეღარ გავკვალავ,

მოვკრეფავ

მარცვლებით სტრიქონებს ანკარას

და დავლევ

ბოლო წამს, ცხოვრების ნაპრალთან...

                                                     Deutschland,Stuttgart  27.12.2009