წვიმს...

მონატრების სუსხში ვეხვევი,

ცრემლივით სველი და მლაშე...

გონებაზე ცივ სამოსს  მაცმევენ,

ოცნებებად გაბნეული წვიმის წვეთები !

ჩემი ფიქრივით სევდიან_დარდიანი,

ცის მარგალიტები, სიყვარულისფრად

იბნევიან ჩემს ღაწვებზე...

...და მაინც,

უბრალო,

 ტკივილამდე,
 მონატრების ცრემლი ეღვრება
ჩახსნილ გულისპირზე   დედამიწას...

31.03.2010