დედა

დაგვიბერდა გაზაფხული ჭადართან,
დრო დაგილევს  სიყმაწვილის ღალას,
მოვერცხლილა საფეთქელთან ჭაღარა
და ზამთრები უნებურად გღალავს...

გამიხუნდა შენს ძაძებზე ბავშვობა,
ბედ-ყისმათი ახლაც ისევ დამცინის,
მიუსაფარს, იმედი რომ მათბობდა,
ბეღურებმა ამიკენკეს ნაწილი...