*   *   *

ჩამოგწოლიათ ნისლები,
რო შევერცხლილი ჭაღარა,
ნეტამც ჩამხვია თქვენს მკერდს და
თქვენთან ყოფნითამც დამღალა,
არრას დავეძებ, საწუთრომ
სად მატარა და სად არა,
რადგან თქვენს შემდეგ, სიცოცხლე
ან არსებობს და ან არა...